نقش دانشگاه علمی کاربردی در توسعه صنعت گردشگری

نقش دانشگاه علمی کاربردی در توسعه صنعت گردشگری

۱۱ تیر ۱۳۹۷ | ۰۸:۱۴ کد : ۳۹۱۲۸ اخبار
تعداد بازدید:۲۹۳۲
رایج‌ترین الگوی مورد استناد در اغلب مطالعات مرتبط با جاذبه¬های گردشگری، الگوی پیشنهادی سازمان جهانی گردشگری است، این الگو جاذبه¬های گردشگری را بر ۳ نوع تقسیم¬بندی می¬کنند: الف) جاذبه¬های طبیعی مانند غارها، منابع آب، رودخانه، آبشارها، چشمه¬های آب گرم و غیره ب) جاذبه¬های فرهنگی، تاریخی از جمله کاخ، قلعه، پل، مساجد، خانه¬های قدیمی، مجسمه¬ها، سنگ¬نوشته¬ها، بازارهای قدیمی و سبک¬های معماری ج) جاذبه¬های انسان¬ساخت، موزه¬ها، پارک¬ها، مناطق حفاظت¬شده، نمایشگاه¬ها، باشگاه¬های ورزشی و مانند آن می¬باشد (منبع: سازمان جهانی گردشگری)
نقش دانشگاه علمی کاربردی در توسعه صنعت گردشگری

لرستان به لحاظ جاذبه­های گردشگری در هر سه مورد از الگوی فوق، از جاذبه­های درخوری بهره­مند است؛ اگر به اسامی که استان لرستان به آن شناخته می­شود تنظری بیاندازیم، خود گویای جنبه چندوجهی این جاذبه­ها می­باشد؛ واژه‌هایی مثل لرستان سرزمین آبشارها، دیار مفرغ، دیار بلوط، سرزمین شقایق­ها، دیار ترانه، سرزمین مهر، پایتخت طبیعت ایران همه و همه گویای این قابلیت­های الگوی سه­گانه است. لرستان اما سالهاست که با مشکل بیکاری دست و پنجه نرم می­کند و آمار بیکاری همچنان بالاست و تجربه­های شرکت­های بزرگ و کوچک و تسهیلات بنگاه­های کوچک و زودبازده را نیز در کوله بار خود دارد. اما یکی از قابلیت­های قابل­اتکاء به منظور درآمدزایی و اشتغال جذب گردشگران داخلی و خارجی برای بازدید از  استان و در لوای آن کسب درآمد و ایجاد شغل­های مرتبط است. برای تبدیل قابلیت و توانمندی­های بالقوه می‌توان با رونق صنعت گردشگری و تأسیس شرکت­های کوچک و متوسط گردشگری از این ظرفیت بالقوه استفاده نمود. صنعت گردشگری و گردشگری می­تواند تأثیر مهمی بر افزایش اشتغال داشته باشد.

مطلب مهم و قابل­توجه دیگر این است که هزینه فرصت گردشگری در مناطقی مثل لرستان که میزان بالای بیکاری دارد، اندکی نزدیک به صفر می­باشد؛ ضمن اینکه هزینه ایجاد شغل در حوزه گردشگری کمترین هزینه را نسبت به صنعت و کشاورزی دارد و آنهم در لرستان که گردشگر علاقمند در حوزه­های مختلف طبیعت و اقلیم و آب و هوا و تاریخ شعر و موسیقی و مردم­شناسی  را به خود جذب کند.

گروه­های شغلی در صنعت گردشگری به 7 بخش تقسیم می­شوند که هرکدام مشاغل مربوط به خود را دارا هستند:

1- گردانندگان گردشگری:

مشاغلی مثل: پذیرش­کنندگان، معاونان خرده­فروشی، راهنمای اماکن، سرپرست موزه، انباردار فروش، بازاریاب

2- جاذبه­ها و پارک­های تفریحی:

مشاغلی مثل: سرپرست جاذبه­ها، فروشنده بلیط، ارائه خدمات به میهمانان، دفاتر رزرو (ناظرین، گردانندگان، فروشندگان، بازاریابان)،  مدیریت (گردانندگان، فروشندگان، بازاریابان، روابط عمومی) و غیره

3- راهنمایان:

مشاغلی مثل: مربی راهنما، جنگل­بان، هماهنگ­کننده فعالیت،ها، راهنمای تور، راهنمای ناحیه محلی، راهنمای ویژه (فرهنگی، راوی، طبیعت­گردی،)- هماهنگ­کننده راهنماها، مدیر تور، متصدی راهنمایان تور و غیره

4- عمده­فروشان:

مشاغلی مثل: دفاتر فروش رزرو، هماهنگ­کننده تور گروهی، ناظر (تولید، فروش، بازاریابی، روابط عمومی)، متصدی رزرو، مدیر (تولید، فروش، بازاریابی، روابط عمومی) و غیره.

5- خرده­فروشان سفر:

مشاغلی مثل: رزرواسیون (خرده فروشی، داخلی، خارجی، حقوقی)، مدیر (دفاتر کوچک سفر، شعبه، بازاریابی، روابط عمومی)، مدیر ارشد و غیره.

6- خدمات اطلاعاتی به بازدیدکنندگان:

مشاغلی مثل: دفتر رزرو، دفتر اطلاعات بازدیدکنندگان، مشاور سفر، مدیر ارشد اطلاعات بازدیدکنندگان، ناظر (اطلاعات بازدیدکنندگان، تحقیقات، فروش، بازاریابی، روابط عمومی، برنامه­ریزی استراتژیک)، مدیر (مرکز اطلاعات، فروش، بازاریابی، روابط برنامه­ریزی استراتژیک)، مدیریت جهانگردی منطقه­ای و ناحیه­ای و غیره.

7- کنفرانس­ها و رویدادها:

مشاغلی مثل: گردانندگان سفر (اجرا، رزرو، سفر گروهی)، هماهنگ­کننده ملاقات­ها و رویدادها، مدیر جلسات، مدیر ورزش و تفریحات و غیره.

حال به غیر از موارد هفتگانه شغل­های دیگری نیز وجود دارند. شاغلین در خطوط هوایی، پارک­های تفریحی، مؤسسات و انجمن­ها، شرکت­های عرضه مواد غذایی، مراکز آموزشی و دانشگاه ها، مراکز ورزشی و باشگاه­ها،  مراکز عقد قرارداد، هتل­ها و متل­ها، اجاره­دهندگان محل اقامت و استراحت، رستوران­ها، دفاتر بازاریابی و غیره.

در آخر باید به این نکته مجدداً اشاره کرد که برای در اختیار گرفتن بعضی از مشاغل نیاز است تا برخی از مهارت­ها به طور خاص با توجه به نیاز آن شغل تقویت شود.

همانطور که ملاحظه کردید بسیاری از این مشاغل و گروه­های شغلی در استان ما وجود ندارد، اما ظرفیت برای ایجاد بسیاری از آن­ها موجود است که هم می­تواند در ایجاد شغل و کاهش چشمگیر بیکاری بسیار مؤثر باشد و هم اینکه از نیروهای متخصصی که رفته رفته به تعداد آن­ها افزوده می­شود، به بهترین شکل ممکن استفاده شود.

فقر مهارتی نیروی کار

تبدیل قابلیت­های گردشگری نیازمند تحقیقات و پژوهش­های کاربردی در کنار نیروی انسانی دارای مهارت و تفکر کارآفرینانه است. آخرین آمارها از فقر مهارتی بالاتر از 50 درصد نیروی انسانی فاقد شغل در استان حکایت دارد درحالی­که توسعه اقتصادی و درآمدزائی نیاز به نیروی انسانی مؤثر دارد و نیروی انسانی جز با آموزش مناسب مهیا نمی­شود. مهارت کارآفرینی جهت بهره­گیری قابلیت­ها، یکی از مهمترین چالش­های پیش­روی استان لرستان است. دانشگاه جامع علمی کاربردی لرستان می­تواند با تبدیل جاذبه­های گردشگری به منبع درآمدزائی و اشتغال­زائی، نقش مؤثر و مفیدی داشته باشد. این  البته فرصتی برای دانشگاه علمی و کاربردی استان به منظور تربیت نیروی آموزش­دیده و دارای مهارت منطبق با نیازهای حوزه گردشگری است.

نقش دانشگاه علمی کاربردی

هدف دانشگاه در  قرن بیست و یکم،  تکیه صرف بر آموزش­های کلاسیک یا پژوهش­های یکسویه و بی­هدف نیست؛ بلکه هدف آن، رفع نیازها و مشکلات اساسی جامعه است. در این خصوص، ارتباط دانشگاه و جامعه بایستی دوسویه  بوده و این تعامل بخصوص در شرایطی که تغییر و تحولات پرشتاب علمی ماهیت و ساختارهای محیطی و اجتماعی و فرهنگی را تحت تأثیر قرار داده، ضروری­تر می­نماید. این موضوع باعث تغییر در رسالت دانشگاه‌ها و تغییر رویکرد و فعالیت‌های دانشگاه­ها و حرکت به سمت کارآفرینی شده است. اگر دانشگاه ازحالت ایزوله و جدایی از جامعه و صنعت خارج شده و ارتباط هوشمندانه و سازمان­یافته با صنعت و جامعه به ویژه در جهت شناسایی و رفع نیازهای واقعی داشته باشد، می‌توانند همچنان جایگاه خود را در میان جامعه و صنعت حفظ کند. نتیجه این ارتباط، شناسائی و پیش­بینی نیازهای آینده و نگاه علمی و بهره­برداری درست و بهینه از منابع کنونی و قابلیت­های موجود و مواجهه با چالش­ها را مهیا می­کند. در این راستا می‌طلبد، دستگاه‌های اجرایی متولی برنامه­ریزی آموزش عالی در تعامل با دانشگاه جامع علمی کاربردی با شناسائی نیازها، ظرفیت­ها و مزیت­های بومی استان و بهره­گیری از آن­ها برای توسعه آموزش­های علمی کاربردی و اجرای رشته­های کاربردی در این حوزه اقدام نماید.

نیاز به کسب درآمد و شغل در کنار امکانات و مزیت­های بومی گردشگری در استان و ارائه آموزش‌های مهارتی و لزوم ارتقاء توانمندی‌های علمی حرفه­ای و کارآفرینی متقاضیان با توسعه و گسترش آموزش‌های علمی کاربردی، به­منظور افزایش ظرفیت کارآفرینی و اشتغالزایی در حوزه گردشگری و همچنین احراز مشاغل گوناگون در این حوزه، لزوم جهت‌گیری دانشگاه علمی کاربردی را به سمت و سوی صنعت گردشگری بیش از پیش در اولویت اهمیت قرار می­دهد؛ به­گونه­ای که به­دلیل ماهیت خوداشتغالی فارغ­التحصیلان رشته گردشگری، می‌تواند به جذب نیروی انسانی علاقمند به طی دوره­های مقطعی و پودمانی کمک کند. ارتقاء دانش در این خصوص به امنیت شغلی و پایداری مشاغل در حوزه گردشگری کمک می­کند.

پیشنهادات:

استان لرستان با داشتن 3500 اثر تاریخی و بهره­مندی از تنوع زیستی و جاذبه­های طبیعی و فرهنگی، از بستر مناسبی برای توسعه ابعاد مختلف صنعت گردشگری برخوردار است. توسعه صنعت گردشگری مستلزم داشتن نیروی ماهر برای اعتلای درآمدزائی و اشتغال در این حوزه است و دانشگاه جامع علمی کاربردی در چشم­اندازی دوراندیشانه نقش و جایگاه خود را در مواجهه با چالش بیکاری جوانان با تعریف رشته­های متنوع حوزه گردشگری ایفا نماید. دانشگاه علمی کاربردی به­عنوان دانشگاه مهارت­آفرین کشور ناگزیر از پیوند ساختاری با محیط پیرامونی با استفاده از الگوی دانشگاه کارآفرین است و این نه یک انتخاب بلکه تنها انتخاب برای تداوم بالندگی آن بشمار می­رود.

لرستان به لحاظ جاذبه­های گردشگری در هر سه مورد از الگوی فوق، از جاذبه­های درخوری بهره­مند است؛ اگر به اسامی که استان لرستان به آن شناخته می­شود تنظری بیاندازیم، خود گویای جنبه چندوجهی این جاذبه­ها می­باشد؛ واژه‌هایی مثل لرستان سرزمین آبشارها، دیار مفرغ، دیار بلوط، سرزمین شقایق­ها، دیار ترانه، سرزمین مهر، پایتخت طبیعت ایران همه و همه گویای این قابلیت­های الگوی سه­گانه است. لرستان اما سالهاست که با مشکل بیکاری دست و پنجه نرم می­کند و آمار بیکاری همچنان بالاست و تجربه­های شرکت­های بزرگ و کوچک و تسهیلات بنگاه­های کوچک و زودبازده را نیز در کوله بار خود دارد. اما یکی از قابلیت­های قابل­اتکاء به منظور درآمدزایی و اشتغال جذب گردشگران داخلی و خارجی برای بازدید از  استان و در لوای آن کسب درآمد و ایجاد شغل­های مرتبط است. برای تبدیل قابلیت و توانمندی­های بالقوه می‌توان با رونق صنعت گردشگری و تأسیس شرکت­های کوچک و متوسط گردشگری از این ظرفیت بالقوه استفاده نمود. صنعت گردشگری و گردشگری می­تواند تأثیر مهمی بر افزایش اشتغال داشته باشد.

مطلب مهم و قابل­توجه دیگر این است که هزینه فرصت گردشگری در مناطقی مثل لرستان که میزان بالای بیکاری دارد، اندکی نزدیک به صفر می­باشد؛ ضمن اینکه هزینه ایجاد شغل در حوزه گردشگری کمترین هزینه را نسبت به صنعت و کشاورزی دارد و آنهم در لرستان که گردشگر علاقمند در حوزه­های مختلف طبیعت و اقلیم و آب و هوا و تاریخ شعر و موسیقی و مردم­شناسی  را به خود جذب کند.

گروه­های شغلی در صنعت گردشگری به 7 بخش تقسیم می­شوند که هرکدام مشاغل مربوط به خود را دارا هستند:

1- گردانندگان گردشگری:

مشاغلی مثل: پذیرش­کنندگان، معاونان خرده­فروشی، راهنمای اماکن، سرپرست موزه، انباردار فروش، بازاریاب

2- جاذبه­ها و پارک­های تفریحی:

مشاغلی مثل: سرپرست جاذبه­ها، فروشنده بلیط، ارائه خدمات به میهمانان، دفاتر رزرو (ناظرین، گردانندگان، فروشندگان، بازاریابان)،  مدیریت (گردانندگان، فروشندگان، بازاریابان، روابط عمومی) و غیره

3- راهنمایان:

مشاغلی مثل: مربی راهنما، جنگل­بان، هماهنگ­کننده فعالیت،ها، راهنمای تور، راهنمای ناحیه محلی، راهنمای ویژه (فرهنگی، راوی، طبیعت­گردی،)- هماهنگ­کننده راهنماها، مدیر تور، متصدی راهنمایان تور و غیره

4- عمده­فروشان:

مشاغلی مثل: دفاتر فروش رزرو، هماهنگ­کننده تور گروهی، ناظر (تولید، فروش، بازاریابی، روابط عمومی)، متصدی رزرو، مدیر (تولید، فروش، بازاریابی، روابط عمومی) و غیره.

5- خرده­فروشان سفر:

مشاغلی مثل: رزرواسیون (خرده فروشی، داخلی، خارجی، حقوقی)، مدیر (دفاتر کوچک سفر، شعبه، بازاریابی، روابط عمومی)، مدیر ارشد و غیره.

6- خدمات اطلاعاتی به بازدیدکنندگان:

مشاغلی مثل: دفتر رزرو، دفتر اطلاعات بازدیدکنندگان، مشاور سفر، مدیر ارشد اطلاعات بازدیدکنندگان، ناظر (اطلاعات بازدیدکنندگان، تحقیقات، فروش، بازاریابی، روابط عمومی، برنامه­ریزی استراتژیک)، مدیر (مرکز اطلاعات، فروش، بازاریابی، روابط برنامه­ریزی استراتژیک)، مدیریت جهانگردی منطقه­ای و ناحیه­ای و غیره.

7- کنفرانس­ها و رویدادها:

مشاغلی مثل: گردانندگان سفر (اجرا، رزرو، سفر گروهی)، هماهنگ­کننده ملاقات­ها و رویدادها، مدیر جلسات، مدیر ورزش و تفریحات و غیره.

حال به غیر از موارد هفتگانه شغل­های دیگری نیز وجود دارند. شاغلین در خطوط هوایی، پارک­های تفریحی، مؤسسات و انجمن­ها، شرکت­های عرضه مواد غذایی، مراکز آموزشی و دانشگاه ها، مراکز ورزشی و باشگاه­ها،  مراکز عقد قرارداد، هتل­ها و متل­ها، اجاره­دهندگان محل اقامت و استراحت، رستوران­ها، دفاتر بازاریابی و غیره.

در آخر باید به این نکته مجدداً اشاره کرد که برای در اختیار گرفتن بعضی از مشاغل نیاز است تا برخی از مهارت­ها به طور خاص با توجه به نیاز آن شغل تقویت شود.

همانطور که ملاحظه کردید بسیاری از این مشاغل و گروه­های شغلی در استان ما وجود ندارد، اما ظرفیت برای ایجاد بسیاری از آن­ها موجود است که هم می­تواند در ایجاد شغل و کاهش چشمگیر بیکاری بسیار مؤثر باشد و هم اینکه از نیروهای متخصصی که رفته رفته به تعداد آن­ها افزوده می­شود، به بهترین شکل ممکن استفاده شود.

فقر مهارتی نیروی کار

تبدیل قابلیت­های گردشگری نیازمند تحقیقات و پژوهش­های کاربردی در کنار نیروی انسانی دارای مهارت و تفکر کارآفرینانه است. آخرین آمارها از فقر مهارتی بالاتر از 50 درصد نیروی انسانی فاقد شغل در استان حکایت دارد درحالی­که توسعه اقتصادی و درآمدزائی نیاز به نیروی انسانی مؤثر دارد و نیروی انسانی جز با آموزش مناسب مهیا نمی­شود. مهارت کارآفرینی جهت بهره­گیری قابلیت­ها، یکی از مهمترین چالش­های پیش­روی استان لرستان است. دانشگاه جامع علمی کاربردی لرستان می­تواند با تبدیل جاذبه­های گردشگری به منبع درآمدزائی و اشتغال­زائی، نقش مؤثر و مفیدی داشته باشد. این  البته فرصتی برای دانشگاه علمی و کاربردی استان به منظور تربیت نیروی آموزش­دیده و دارای مهارت منطبق با نیازهای حوزه گردشگری است.

نقش دانشگاه علمی کاربردی

هدف دانشگاه در  قرن بیست و یکم،  تکیه صرف بر آموزش­های کلاسیک یا پژوهش­های یکسویه و بی­هدف نیست؛ بلکه هدف آن، رفع نیازها و مشکلات اساسی جامعه است. در این خصوص، ارتباط دانشگاه و جامعه بایستی دوسویه  بوده و این تعامل بخصوص در شرایطی که تغییر و تحولات پرشتاب علمی ماهیت و ساختارهای محیطی و اجتماعی و فرهنگی را تحت تأثیر قرار داده، ضروری­تر می­نماید. این موضوع باعث تغییر در رسالت دانشگاه‌ها و تغییر رویکرد و فعالیت‌های دانشگاه­ها و حرکت به سمت کارآفرینی شده است. اگر دانشگاه ازحالت ایزوله و جدایی از جامعه و صنعت خارج شده و ارتباط هوشمندانه و سازمان­یافته با صنعت و جامعه به ویژه در جهت شناسایی و رفع نیازهای واقعی داشته باشد، می‌توانند همچنان جایگاه خود را در میان جامعه و صنعت حفظ کند. نتیجه این ارتباط، شناسائی و پیش­بینی نیازهای آینده و نگاه علمی و بهره­برداری درست و بهینه از منابع کنونی و قابلیت­های موجود و مواجهه با چالش­ها را مهیا می­کند. در این راستا می‌طلبد، دستگاه‌های اجرایی متولی برنامه­ریزی آموزش عالی در تعامل با دانشگاه جامع علمی کاربردی با شناسائی نیازها، ظرفیت­ها و مزیت­های بومی استان و بهره­گیری از آن­ها برای توسعه آموزش­های علمی کاربردی و اجرای رشته­های کاربردی در این حوزه اقدام نماید.

نیاز به کسب درآمد و شغل در کنار امکانات و مزیت­های بومی گردشگری در استان و ارائه آموزش‌های مهارتی و لزوم ارتقاء توانمندی‌های علمی حرفه­ای و کارآفرینی متقاضیان با توسعه و گسترش آموزش‌های علمی کاربردی، به­منظور افزایش ظرفیت کارآفرینی و اشتغالزایی در حوزه گردشگری و همچنین احراز مشاغل گوناگون در این حوزه، لزوم جهت‌گیری دانشگاه علمی کاربردی را به سمت و سوی صنعت گردشگری بیش از پیش در اولویت اهمیت قرار می­دهد؛ به­گونه­ای که به­دلیل ماهیت خوداشتغالی فارغ­التحصیلان رشته گردشگری، می‌تواند به جذب نیروی انسانی علاقمند به طی دوره­های مقطعی و پودمانی کمک کند. ارتقاء دانش در این خصوص به امنیت شغلی و پایداری مشاغل در حوزه گردشگری کمک می­کند.

پیشنهادات:

استان لرستان با داشتن 3500 اثر تاریخی و بهره­مندی از تنوع زیستی و جاذبه­های طبیعی و فرهنگی، از بستر مناسبی برای توسعه ابعاد مختلف صنعت گردشگری برخوردار است. توسعه صنعت گردشگری مستلزم داشتن نیروی ماهر برای اعتلای درآمدزائی و اشتغال در این حوزه است و دانشگاه جامع علمی کاربردی در چشم­اندازی دوراندیشانه نقش و جایگاه خود را در مواجهه با چالش بیکاری جوانان با تعریف رشته­های متنوع حوزه گردشگری ایفا نماید. دانشگاه علمی کاربردی به­عنوان دانشگاه مهارت­آفرین کشور ناگزیر از پیوند ساختاری با محیط پیرامونی با استفاده از الگوی دانشگاه کارآفرین است و این نه یک انتخاب بلکه تنها انتخاب برای تداوم بالندگی آن بشمار می­رود.
علیرضا دریکوند/مدرس دانشگاه علمی کاربردی لرستان/دانشجوی دکترای تخصصی کارآفرینی
منبع: نشریه "مهارت آفرین" دانشگاه علمی کاربردی استان لرستان


نظر شما :